سایه ی من...
اینجا پر از سکوت است .اینجا همه چیز سیاه و قهوهایست.
اینجا سایهایست برای دلم.
سفارش قهوه فرانسه با کیک شکلاتی میدهم.
گوش دلم تشنهی شنیدن آهنگ الکی سیاوش قمیشیست.
آی... یادم نبود که شنیدن این آهنگها حرامه!!!
با اجازهی خدای مهربونم میخوام خلاف کنم.
تلخی قهوه و شیرینی کیک، آدم رو به سمت تجربهی یه طعم خاص سوق میده.
این طعم رو دوست ندارم. آدم بلاتکلیف بین دو مزه است.
وقتی حال و هوای دلم ابری میشه، یه حسی منو به سمت ترشی میکشونه. آروم میشم.
بعضیا شیرینند، بعضیا شور. بعضیا تلخند و بعضیا مثل من ترش!
کاش کسی بود تا برام فال قهوه میگرفت.
فقط قبلش بگم: متولد بهمنم. دشمنی در فامیل خودم یا همسرم ندارم
که چاق باشه یا لاغر. کوتاه قد باشه یا بلند قد.
چشماش روشن باشه یا تیره. در زندگی من، تو و همه مشکلات ریز و درشت هست. پس مشکلات کوچولویی دارم.
حالا اگر چیز جدیدی میخوای بگو بسما... .
آخ یادم رفت نیت کنم!
.... نیت کردم. انگشت زدم تو قهوه.... حالا بگو