نخ و سوزن....
و آن گاه خداوند نخ و سوزن را آفرید...
این طور یادمان دادند که تنها می‌توان با نخ و سوزن جامه دوخت.
پاره جامه‌ای را وصله کرد و یا آن که بر شکافی بخیه زد.
اما به یقین خداوند نخ و سوزن را به منظور دیگری آفرید.
... تا مردم با آن پاره‌های دل را به تکه‌های زندگی بخیه بزنند.
.... تا بر زخم‌های کهنه‌ی دهان گشوده، وصله‌ی صبوری و گذشت بزنند.
... تا آخرین برگ بی‌جان امید را بر تن ساقه‌ی زندگی پیوند بزنند.
تبادل لینک هوشمند 
ورود
اعضا:
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: